معرفی تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع
حوادث ناشی از کار سالانه جان هزاران نفر را در سراسر دنیا می گیرد. مطالعات نشان می دهد که سقوط مهمترین عامل فوت در اغلب کشورها است.
بالا بودن حوادث منجر به فوت در کشور و از طرف دیگر سهم بالای حوادث ناشی از سقوط و به تبع آن مشکلات بسیار گسترده فردی، اجتماعی و اقتصادی حوادث ناشی از کار برای فرد متوفی و یا دارای نقص عضو و اطرافیان او، ضرورت برنامه ریزی های لازم در جهت کاهش حوادث ناشی از کار به ویژه ایمنی کار در ارتفاع و حفاظت از سقوط را میرساند.
یکی از سیستم های حفاظت از سقوط، سیستم های متوقف کننده ی سقوط است که در ادامه به بررسی بیشتر این سیستم خواهیم پرداخت.
سیستم های متوقف کننده ی سقوط “PFAS”
سیستم های متوقف کننده ی سقوط افراد یا PFAS از سه بخش شامل تکیه گاه، هارنس (کمربند ایمنی) و طناب نجات تشکیل می شوند و معمولا از یک طناب رابط به منظور اتصال هارنس به طناب نجات استفاده می شود.
تکیه گاه ها میتوانند به سه صورت در محل وجود داشته باشند:
- تکیه گاه های ثابت
- تکیه گاه یا سازه های موقت
- تجهیزات و سازه های موجود در محیط از قبیل ستونهای بتونی
طناب نجات:
طناب نجات بخشی از سیستم حفاظت از سقوط است که در یک انتها به تکیه گاه و در انتهای دیگر از طریق طناب گیر (متوقف کننده ی سقوط) و طناب رابط به هارنس تمام بدن کاربر متصل می شود.
سه نوع طناب نجات وجود دارند که عبارت اند از:
- طناب نجات عمودی: طناب نجات عمودی در کار بر روی سکو ها، بالا رفتن و پائین آمدن از نردبان، برج های مخابراتی، فرستنده های تلویزیون، ستون ها و غیره کاربرد دارند.
طناب نجات عمودی تایید شده بایستی دارای رشته های رنگی مختلفی باشد که قطرشان 16 میلیمتر می باشد.
- طناب نجات افقی: بیشتر برای کار بر روی سقف، تراسها، خرپای سوله ها و ساختمان ها بکار می رود. حداقل قطر کابل فلزی آن 8 میلیمتر می باشد. در بعضی از انواع آن از ریل فلزی استفاده می شود که توسط حلقه گوی فلزی به کارابین و هارنس وصل می شود.
- طناب نجات جمع شونده: به این نوع طناب ها وسیله ی جمع شونده خودکار نیز اطلاق می شود. به طور گسترده ای در در پروژه های ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد، مخصوصا در مواقعی که نیاز به جابجایی یا نصب تجهیزات وجود دارد. این وسیله دارای قرقره ای است که به راحتی باز و بسته می شود و به کاربر اجازه می دهد به اندازه طول طناب نجات در محل تردد داشته باشد ولی اگر طناب به عللی به طور ناگهانی و با سرعت بیش از حد کشیده شود، در اثر قفل شدن ناگهانی باعث توقف سقوط کارگر می گردد.
طناب رابط “Lanyard“
طناب رابط، هارنس را به طناب گیر (که به طناب نجات وصل است) متصل می کند و یا مستقیما به تکیه گاه یا سازه متصل می شود. نقطه ای که طناب رابط در آن به تکیه گاه وصل می شود بایستی بالاتر از سطح کمر بوده و تا حد امکان کوتاه باشد تا فاصله سقوط را به حداقل برساند. طناب رابط می تواند دارای جاذب شوک “shock absorber” و یا بدون آن باشد. جاذب شوک هر چند فشار وارده به کارگر را در حین سقوط کاهش می دهد اما باید به این نکته نیز توجه داشت که باعث افزایش طول طناب رابط تا بیش از 1/1 متر می شود.
طناب های رابط به دو صورت تک شاخه و دوشاخه (Yشکل) در بازار موجود هستند. ازآنجا که کارگر مجبور است برای جابجایی در ارتفاع، اتصال رابط خود را باز کند، و در این صورت احتمال سقوط وی وجود خواهد داشت؛ بنابر این با استفاده از طناب رابط دو شاخه کارگر می تواند قبل از باز کردن یکی از شاخه ها، شاخه دیگر را به تکیه مطمئن دیگر متصل نماید و بدینوسیله از سقوط وی جلوگیری شود.
توصیه ی کیان فرتاک به شما دوست عزیز لنیارد تک شاخه ضد شوک مدل A112 و لنیارد ضد شوک مدل A114 که شما با توجه به نیاز خود می توانید محصول مورد نظر را انتخاب کنید.